Keep calm and blog on

Καλό φθινόπωρο να πω? Όχι δεν θα πω γιατί ακόμα το κλίμα κι η διάθεση είναι καλοκαιρινή. Και μπορεί κάποιοι να επιστρέψαμε στην δουλειά και να περάσαμε μια μίνι κατάθλιψη αλλά δεν το βάζουμε κάτω. Όχι τουλάχιστον μέχρι να αρχίσουν τα σχολεία και να μπουν για τα καλά πάλι στην ρουτίνα της καθημερινότητας.

Αυτό το καλοκαίρι ήταν αναζωογονητικό μιας κι απείχα τελείως από το blog και γενικώς από την blogόσφαιρα, πέρασα περισσότερο χρόνο με τα μικρά μου, διάβασα 4 βιβλία (που μεταξύ μας είναι λίγα και πάλι για τα δεδομένα μου), είχαμε τις άσχημες στιγμές μας αφού έχασα τον αγαπημένο μου παππού και υπήρξαν κάποια θεματάκια υγείας που τελικά όλα ήταν περαστικά.

Τώρα επιστρέφω με άλλη διάθεση, με άλλο αέρα, με μπόλικες ιδέες στο ξεκάθαρο μυαλό μου τόσες που πραγματικά δεν ξέρω από που ν'αρχίσω. Ξέρω όμως ότι και πάλι δε θα προλάβω να τα κάνω όλα αλλά δε με πειράζει. Μέχρι πρότινος αγχωνόμουν να προλάβω τα πάντα και στο τέλος κατέληγα να είμαι με την γλώσσα έξω και να μην ευχαριστιέμαι τίποτα. Όχι πλέον όμως. Έθεσα τις προτεραιότητες μου κι ότι προλάβω πρόλαβα. Κι αύριο και μεθαύριο μέρα είναι.

Μου έλειψε το blog μου γιατί μετά από 3 χρόνια, κι όμως πέρασαν 3 χρόνια απ'όταν ξεκίνησα, το πονάω και το νιώθω σαν παιδί μου. Μου έλειψαν οι επισκέψεις μου στις blogοφίλες μου, να διαβάζω καινούριες αναρτήσεις που μου κάνουν την ζωή μου ομορφότερη κι ευκολότερη.

Δε θα πω καλό φθινόπωρο επιμένω. Θα πω μόνο καλή επιστροφή!