I'm celebrating too-Γιορτάζω κι εγώ

This year I lived a unique moment with my elder son. Definitely I will live a lot of moments but every one of them separately are unique and kept like a treasure in my heart. So this year my kiddo, who started kindergarten a few days ago, gave me my first card for Mother's Day. He even learnt a song for me but he sang only a little as he forgot the rest of it. I cannot describe you how I felt that moment.

Φέτος έζησα άλλη μία μοναδική στιγμή με τον μεγάλο μου γιο. Σίγουρα θα ζήσω πολλές στιγμές αλλά κάθε μία ξεχωριστά είναι μοναδικές και καλά φυλαγμένες μέσα στην καρδιά μου. Φέτος λοιπόν το καμάρι μου, που ξεκίνησε παιδικό πριν λίγες ημέρες, μου χάρισε την πρώτη μου κάρτα για την γιορτή της Μητέρας. Είχε μάθει και τραγουδάκι αλλά μου είπε μόνο λίγο γιατί το ξέχασε το υπόλοιπο. Δε μπορώ να σας περιγράψω πως ένιωσα εκείνη τη στιγμή.

Definitely I tore up from the emotion. In the meanwhile a few days ago had strarted and called my mommy! How can I resist in the view of a little man starring at me in the eyes with so much love and offering a gift made by his hand! Joy, emotion, happiness, I even felt a tiny pinch of nostalgia for the time that he was a tiny baby and now he has grown up and giving me a card.

Σίγουρα βούρκωσα από συγκίνηση. Εντω μεταξύ είναι κάποιες μέρες τώρα που έχει μάθει και με φωνάζει μαμάκα! Πως να μη λιώσω στην θέα ενός μικρού ανθρωπάκου που με κοιτάζει με τόση αγάπη στα μάτια και μου προσφέρει ένα δώρο φτιαγμένο από τα χεράκια του! Χαρά, συγκίνηση, ευτυχία, ένιωσα κι ένα μικρό τσιμπηματάκι νοσταλγίας για το πότε ήταν μωρό και πότε μεγάλωσε και μου χαρίζει πλέον κάρτα.

I hugged him so tight that I think I stopped his breath for a while but I let him go fast because I was afraid I would burst into tears. Now I understand my mommy and everything she has got through with me while raising me, the joy, the sadness, the anxiety. Mom, the most difficult job in the world. Sometime I had read this wise phrase. You are not born parent, you are becoming!

Τον αγκάλιασα τόσο σφιχτά που νομίζω του έκοψα λίγο την ανάσα αλλά τον άφησα γρήγορα γιατί φοβόμουν ότι θ'αρχίσω τα κλάματα. Πλέον καταλαβαίνω σε μεγάλο βαθμό την μανούλα μου κι όλα αυτά που έχει περάσει μαζί μου μεγαλώνοντας με, τις χαρές, τις λύπες, τις αγωνίες. Μαμά η πιο δύσκολη δουλειά του κόσμου. Κάποτε είχα διαβάσει το εξής σοφό. Γονιός δεν γεννιέσαι, γίνεσαι!

But yes it is exactly like this! With my kids I grow up too and learn besides them. No I'm not perfect, I hope I'm a good mother and I'm trying to become even better. I learn through my mistakes, there are times that I have no idea what to do, but I;m trying for the best and for the good of my children.

Mommy I love you!

Μα όντως έτσι είναι! Μαζί με τα παιδιά μου μεγαλώνω και μαθαίνω κι εγώ δίπλα τους. Όχι δεν είμαι τέλεια, ελπίζω να είμαι καλή μητέρα και προσπαθώ να γίνομαι ακόμα καλύτερη. Μαθαίνω μέσα από τα λάθη μου, πολλές φορές δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω, αλλά προσπαθώ για το καλύτερο και για το καλό των παιδιών μου.

Μανούλα μου σ'αγαπώ!